به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، بعضی از زوجین با بیش از ۱۰ سال زندگی مشترک و خاطرات خوشی که با یکدیگر ساخته و به ثبات در زندگی رسیدهاند بازهم از فرزند آوری دوری میکنند.
* فرزندآوری در رویارویی با سبک تازه زندگی
تکیه بر دغدغه اقتصادی و نارسایی درآمدی در سالهای اخیر به بزرگترین چالش برای فرزندآوری تبدیل شده است که نگاهی به وضعیت اقتصادی مناطق مختلف در کنار میزان فرزندآوری نه تنها این پیش فرض ذهنی را تأیید نمیکند بلکه صفحه تازهای را برای این مسئله ورق میزند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
*فرزند آوری راهکاری برای برون رفت از پیری جمعیت همواره در سالهای اخیر بر راهکارهای فرار از پیری جامعه و ایجاد توازن از طریق فرزندآوری تاکید فراوان شده است. مساله حادی که امروزه با وجود نوسان میان استانهای مختلف، به پایینترین سطح خود در تمامی نقاط کشور رسیده و نیازمند بررسی و تحلیل علل و راهکارهای حل آن است، زیرا تحلیل پدیدهها میتواند از برنامهریزی اشتباه و اتلاف هزینههای کلان از سوی دولتها جلوگیری کند. * مشکلات و دغدغههای اقتصادی مانعی برای رشد جمعیت مشکلات و دغدغههای اقتصادی بیش از علوم بهداشتی به مهمترین ابزار جلوگیری از فرزندآوری در کشور تبدیل شده است و نوسانات بازار، تورم و گرانی مسکن، محکمتر از همیشه بر طبل کاهش فرزندآوری میکوبد. *گرانی مانع ازدواج و تشکیل
خانواده امروزه جوانان با توجه به گرانیها و نگرانی اقتصادی، نه تنها از فرزندآوری بلکه از ازدواج نیز فاصله گرفته و عطایش را به لقایش بخشیده و تجرد را مسیر زندگی خود بر میگزینند. الگوهای رفتاری که در میان نسل جوان به شدت طرفدار پیدا کرده تا جایی که فرزندآوری در برخی محافل به تمسخر گرفته و نشان از عقب ماندگی تعبیر میشود. با وجود اینکه از ابتدای دهه ۸۰ تا اواسط دهه ۹۰ شاهد رشد بیش از ۴۰ درصدی فرزندآوری هستیم، اما طی پنج سال اخیر کشور وارد شیب منفی فرزند آوری شده و کاهش حدود ۵۵ درصدی را در فرزندآوری تجربه کرده است. در حالی که طی همین ۲ دهه جمعیت کشور با رشد حدود ۲۶ درصدی از مرز ۸۲ میلیون نفر هم گذشته است. *ترس جوانان از تشکیل خانواده و فرزند آوری بسیاری به خصوص جوانان این پدیده را ناشی از ناهمخوانی درآمد با هزینه و گران شدن سبد خانواده و به خصوص هزینه مسکن میدانند که به طور کل از آن به عنوان دغدغه اقتصادی و معیشتی یاد میشود، اما نگاهی به وضعیت اقتصادی مناطق مختلف کشور روی دیگری از سکه تمایل نداشتن به فرزندآوری را نشان میدهد. *وضع اقتصادی بهانهای برای کم فرزندی یا بی فرزندی بررسی استانهای برخوردار و کمتر برخوردار نشان میدهد که در این شیب منفی جمعیتی، چه عواملی بر عدم زایش جمعیت جوان تاثیر داشته است. طبق گزارش مرکز آمار در سال ۱۴۰۰، تهرانیها با میانگین درآمد سالانه ۱۵۹ میلیون تومان، البرز با ۱۳۲ میلیون و مازندرانیها با ۱۲۴ میلیون تومان بیشترین و کرمانیها با ۷۱ و سمنانیها با ۷۲ میلیون تومان کمترین میزان درآمد را داشتهاند، اما با این حال، براساس سالنامه آماری سال ۱۳۹۹، استان سیستان و بلوچستان با ۲۹.۴ بیشترین نرخ ولادت را دارد در حالی که استانی برخوردار مانند گیلان در بین ۳۱ استان با نرخ ولادت ۸.۲ درصد رتبه آخر را به خود اختصاص داده است. بار دیگر لازم به یادآوری است که نباید مشکلات اقتصادی را نادیده گرفت و غرض از این گزارش نیز نفی اثرات مخرب دغدغه معیشتی بر فرزندآوری و دیگر پدیدههای اجتماعی نیست. *سبک زندگی مهمترین
تغییر در فرزند آوری. اما به نظر میرسد مسئله فرزندآوری دارای ابعاد متفاوتی است که نیاز به بررسی دارد تا در تصمیمگیریهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بر روی میز تصمیم گیرندگان گذاشته شود. زوجهای بسیاری با وجود شرایط اقتصادی مطلوب تمایل به فرزندآوری ندارند. امروز حتی افرادی که از نظر موقعیت شغلی و شرایط زندگی وضعیت خوبی دارند، تمایل به فرزندآوری ندارند، زیرا با تغییر عمیق در باورهای والدین روبرو هستیم که ساختار ذهنی و پیوندی آنان درباره فرزند را به طور کل متفاوت از گذشته ساخته است. امروزه بخش قابل توجهی از زوجها به خصوص کسانی که از تمکن مالی خوبی برخوردار هستند، فرزند را مانعی برای تحصیل یا ادامه تحصیل و موقعیت شغلی خود میدانند حتی این افراد که کم هم نیستند، بچهدار شدن را مساوی با سلب آزادی تعبیر کرده که آزادیهای آنان را محدود میکنند.
*تغییر جنس خانواده در گذشته خانواده با افرادی همچون عمه، دایی، خاله و عمو آن هم به تعداد زیاد احاطه میشد که نقش حامی را ایفا میکردند، اما امروز اطراف زوجین جوان افراد و خانوادههایی که در گذشته وجود داشتند را نمیبینیم. اکنون ما این حمایتها را کمتر میبینیم و در سایه کاهش حمایتهای اطرافیان، فرد به طور طبیعی دچار ترس و استرس شده و تصور میکند شاید در برابر فرزند و تربیت و نگهداری آن کم بیاورد. جریان تک فرزندی با کاهش اعضای خانواده چنین فضایی را ایجاد کرده است که در
آینده حادتر خواهد شد. *آینده نگری خانوادهها و فرزند آوری اکنون فقط تامین نیازهای اولیه بچه مدنظر نیست و باتوجه به تغییر نگرشها و رویکردها، زوجها میخواهند آینده خوب و مطلوبی را برای فرزندانشان فراهم کنند. تصور آینده مطلوب برای فرزندان با وضعیت اقتصادی کنونی برای بزرگسالان مبهم است و به طور حتم وقتی فرزندی داشته باشند لازم است که برای او هزینه صرف کنند مثلاً کدام مدرسه برود، چه شغل، رشته تحصیلی و هدف گذاری داشته باشد. *تغییر سبک زندگی اجازه نمیدهد، آینده نگری روشن باشد ضرب المثل «هر آن کس دندان دهد نان دهد» در گذشته مرسوم بود و با این رویکرد، زوجها چندین فرزند داشتند و با حداقلها راضی بودند، اما اکنون خانواده به این فکر میکند چطور میتواند آینده خوب برای فرزند بسازند و شاید برخی به دنبال این هستند که چیزهایی که خود از آن محروم بودند برای فرزندانشان فراهم کنند. فراتر از مقوله اقتصادی، نگرش و تغییر سبک زندگی بر میزان تمایل به فرزندآوری تاثیرگذار است و با وجود قول و وعدههایی که دولتمردان به خانوادهها میدهند، نسل جوان به فرزندآوری تن نمیدهد. بیشتر بخوانید: بی فرزندی خطری در کمین شاید در برخی از خانوادهها در سطح فرهنگی متفاوت فرزندآوری زیاد اتفاق میافتد، اما متاسفانه افراد با سطح اجتماعی خوب و تحصیل کرده ما نیز از این مسئله اجتناب و سعی میکنند با احتیاط به این وادی وارد شوند و اگر هم یک فرزند دارند به همان اکتفا میکنند. منبع:خبرگزاری فارس
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: فرزند آوری
سبک زندگی
فرزند آوری
خانواده ها
برای فرزند
زوج ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا
منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۱۱۸۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلایل کاهش نرخ باروری در کشور
علی اکبر محزون عضو کمیته علمی دومین جایزه جوانی جمعیت گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر می گردد. در اولین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای اولین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود از همان سالها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و بعد از انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد. هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. درسال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تایید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بین المللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و مواحده طرح کنترل جمعیت در سطح بین الملل تحت عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشورما از اینجا آغاز شد.
وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانوادهها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کمتر گرفتند چرا که قبلا پنج فرزند متولد میشد که لااقل سه نفر از آنها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد میشدند.
وی در ادامه گفت:، اما به تعبیر خودم اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث تنگ دستی که ناشی از افزایش فرزند می شود. بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که باعث پیشرفت فردی آنها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزند آوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه باعث شد تحرک اجتماعی و فرزند آوری در مقابل هم قرار گیرند؛ و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرشها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.
وی تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همینطور عمل میکنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم.
جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز میتواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.
نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله اول ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر میتواند به اصطلاح، کف میدانیتر و در محلهها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی میتواند الگویی شود تا هم محلیها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.
دومین جایزه ملی جوانی جمعیت به همت ستاد ملی جمعیت در بخشهای خانواده، رسانه، سازمانهای مردم نهاد، دستگاهای اجرایی، شرکتها و موسسات خصوصی، مدیران و نخبگان اردیبهشت سال جاری با شعار سهم من از جوانی ایران برگزار خواهد شد.
علاقهمندان جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانند به سایت jameyat.ir مراجعه فرمایند
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان